De Vogelbeschermingswacht werd Natuurbeschermingswacht

Meppel - Zomer 1943. Ons land is in de ijzeren greep van de bezetter. Jongemannen vrezen voor de Arbeitseinsatz en weten zich in hun bewegings- vrijheid beknot. In Meppel komt een aantal twintigers bijeen om een club op te richten die hun de gelegenheid geeft zich wat vrijer te bewegen. 'Vogelbeschermingswacht' heet die club.

In Den Haag doen de leden een jaar later staatsexamen; daarna krijgen ze als vogelwachter de status van onbezoldigd rijksveldwachter. John Boom is een van hen. Het was een slimme zet om op deze natuurvriendelijke manier aan de strenge controle van de Duitse bezetter en zijn trawanten, de gehate land- wachters, te ontkomen. De landwacht, een soort hulppolitie, stond aan het eind van de oorlog bij alle in- en uitgangen van Meppel.

Maar de vogelwachters hadden een speciaal pasje. Daarmee was het voor hen geen enkel probleem de stad te verlaten en weer binnen te komen. ‘Ik moet nog even het veld in’, zeiden ze dan tegen de landwachters. ‘Met dat pasje kon je overal komen. Een paar stempels erop, daar waren die Duitsers gek op’, herinnert een van de toenmalige vogelwachters zich.


Lees de rest van het verhaal in het boek 'Boom':




Bovenstaande uit een boek met de titel 'Boom', het afscheidscadeau in verband met het afscheid van de heer J.H. Boom van Koninklijke Boom Pers.

Door de uitnodiging voor de afscheidsavond is het boek te dateren: 16 oktober 1992.

De heer Boom is een van de oprichters van de Natuurbeschermingswacht.

 

Verklaring oprichting Vogelbeschermingswacht